Schitterend isolement

Misschien kun je opperen dat het maken van tekeningen die de werkelijkheid niet reproduceren of ‘gebruiken’ als directe inspiratie, en die je dus abstract kunt noemen, als beeldende isolementen kunnen worden gekenschetst. Waar moeten we abstracte tekeningen aan relateren? Hoe beleven we werk dat het moet hebben van structuur, sensibiliteit, visie en dat zich onderscheid van zoveel andere kunst?

Non-figuratief werk roept soms in de beleving in eerste instantie meer afstand op, dan werk waarin we direct elementen uit de ons omringende wereld tegenkomen. Hoewel de hedendaagse tekenkunst nog steeds erg veel figuratie laat zien is er toch een kleine kentering en zie je dat nu ook jonge kunstenaars de mogelijkheden van abstracter tekenen onderzoeken en dat ze tot boeiende en spannende resultaten komen. Bij de deelnemers aan Schitterend isolement zie je sporen van tekenende en zoekende handelingen, zie je de schijnbare eenzijdige herhaling van alleen maar horizontale lijnen, zie je een strenge hand die een uitgesproken compositie tekent en zie je eveneens een zoeken naar diversiteit in de techniek. Niet alleen het gebruik van zwart-wit, maar ook de mogelijkheden van kleur worden, al dan niet lineair onderzocht. In enkele gevallen leidt dit zelfs tot meer installatieve werken. Schitterend isolement laat zo een brede waaier aan abstracte tekenkunst zien.

Het non-figuratieve werk van de volgende kunstenaars is te duiden als sensibel, overwogen, onderzoekend, knap, expressionistisch, ingetogen en ‘vraagstellend’: Allie van Altena, Bernadette Beunk, Irina Birger, Pieter Bijwaard, Mieke Fokkinga, Arjan Janssen, Ronald Noorman, Marissa Rappard, Koen Taselaar, Gerda Teljeur, Zoltin Peeter.

Curator: Arno Kramer